Η "οικο-συκλέτα", (το ηλεκτρικής υποβοήθησης ποδήλατο) είναι πια έτοιμο. Αυτές τις ημέρες διανύονται τα πρώτα της δοκιμαστικά χιλιόμετρα στην πόλη της Φλώρινας.
Η ιδέα ξεκίνησε από μια επίσκεψη στο σάιτ http://www.iqsolarpower.com του Γιάννη. Ο ίδιος έχει μετασκευάσει εδώ και καιρό ένα παρόμοιο ποδήλατο, με κιτ μετατροπής που προμηθεύτηκε από την Κίνα (όπως και το δικό μου). "Λοιπόν, γιατί όχι;" είπα, και με την βοήθεια του Γρηγόρη προμηθεύθηκα το κιτ, και με λίγες ώρες στο εργαστήριο επετεύχθη το ποθητό αποτέλεσμα.
Η "οικοσυκλέτα" χρησιμοποιεί έναν ηλεκτρικό (DC) κινητήρα με ισχύ 250W (την ανώτατη επιτρεπτή από την νομοθεσία, προκειμένου να εξακολουθεί το όχημα να θεωρείται ποδήλατο), που τροφοδοτείται μέσω ενός ηλεκτρονικού ελεγκτή από 3 μπαταρίες μολύβδου 12V/10ΑΗ. Οι μπαταρίες αυτές εξασφαλίζουν αυτονομία περί τα 25km, και φορτίζουν άνετα μέσα σε μια νύκτα. Τόσο οι μπαταρίες, όσο και ο ελεγκτής φιλοξενούνται σε αυτοσχέδιο κουτί (από ένα παλιό PC) τοποθετημένο μέσα στο μπροστινό μέρος του πλαισίου.
Ας μην σχολιάσουμε την αισθητική του, αλλά λειτουρικά είναι το καλυτερο μέρος, διότι μας ελευθερώνει τον χώρο της σχάρας.
Ο κινητήρας ενεργοποιείται από έναν διακόπτη δίπλα στην δεξιά λαβή του τιμονιού (φωτο-2), στον οποίον εικονίζεται και η εναπομείνασα ενέργεια των συσσωρευτών (χρήσιμο!)
Οι μανέτες των φρένων έχουν αντικατασταθεί με αυτές που δίνονται στο κιτ, και που ενσωματώνουν διακόπτες, για να διακόπτεται η ισχύς του κινητήρα κατά το φρανάρισμα.
Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα (δεν χρησιμοποιήθηκε εδώ) για αισθητήρα στο πηδάλι, προκειμένου ο κινητήρας να ενεργοποιείται από αυτό.
Εντυπώσεις στον δρόμο:
Τα 250W σε καμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζουν πλήρη αυτοκίνηση (για αυτό χρειάζεται 500'αρης κινητήρας), όμως καθιστούν την ποδηλασία ΑΠΟΛΥΤΩΣ ξεκούραστη, ακόμα και σε ανηφορικές διαδρομές. Είναι σαν κάποιος να ποδηλατεί μαζί σου. Άρα δεν χάνεται η χαρά της ποδηλασίας, τουναντίον οι διαδρομές πια γίνονται πιο άνετες και πιο γρήγορες.
Τεχνικά θέματα:Εκτός από τον πονοκέφαλο της κατασκευής του ειδικού κουτιού, που μου δαπάνησε τον περισσότερο χρόνο και ενέργεια, το μόνο τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν με την σταθεροποίηση του άξονα της μπροστινής ρόδας. Είχε την τάση να περιστρέφεται μέσα στην υποδοχή του κάτω μέρους του πηρουνιού. (σε αυτόν τον τομέα οι κίτρινοι φίλοι μας πρέπει να βελτιώσουν τον σχεδιασμό τους) με αποτέλεσμα όλος ο άξονας, άρα και η ρόδα να φεύγει από την θέση του. Η λύση δόθηκε με επιπλέον κόντρες, φτιαγμένες από δυο καλής ποιότητος 10άρια γαλλικά κλειδιά, συγκολλημένα στις ροδέλες ασφαλείας του κιτ, και στερεωμένα (με σύρμα!!!) στο πηρούνι. Η πρόθεση φυσικά είναι να χρησιμοποιηθεί μια πιο σίγουρη στερέωση.
(Αργότερα ο Γιάννης με ενημέρωσε ότι απλά χρειαζόταν να στραβώσω την γλώσσα από τις ροδέλες ασφαλείας, ώστε να φωλιάζουν στο πηρούνι. Τόσο απλά!)
Εν κατακλείδι:
Αξίζει τον κόπο για έναν θιασώτη της ποδηλασίας. Η ηλεκτρική ενέργεια (άρα και το κόστος) είναι πολύ μικρή, δεν μπλέκεις με γραφειοκρατείες κλπ, και δεν χάνεται η χαρά της ποδηλασίας. Το κόστος της κατασκευής είναι περίπου 380€, αν συνυπολογίσουμε το κιτ (300€) τις μπαταρίες, και τα λοιπά κλαπατσίμπαλα.
